Palliatieve zorg is het voortdurend zoeken naar mogelijkheden en nodigt uit tot leven op het scherpst van de snede. Wat kan er in de laatste fase van iemands leven? Of zoals Christiaan het verwoordt: “hoe kunnen we bloemschikken met steeds minder bloemen?” Wat is dan goede zorg, bijvoorbeeld voor Michael? Hij is 53 jaar en heeft nog zoveel plannen, maar worstelt met zijn ziekte en verslaving. In hoeverre kan er tegemoet gekomen worden aan de wens van Dilar om haar geliefde Portugal nog te zien? Berna en haar broers Ben en Nico blikken terug op het leven van hun moeder Corrie en vertellen Silvia hoe het ritueel met beschilderde stenen helpt bij het afscheid. Silvia wil weten waarom Christiaan voor het vak van palliatieve geneeskunde heeft gekozen, terwijl hij toch opgeleid is om mensen beter te maken. Zijn persoonlijke verhaal illustreert waarom hij als arts “anderen nabij kan zijn en vrijmoediger aan het bed staat.”