Het cv van politicus Neelie Kroes leest als een zegetocht. Nadat ze economie studeerde als één van de zeven meisjes tussen vierhonderd jongens werd ze op haar 26e het eerste vrouwelijke bestuurslid van de Kamer van Koophandel.

Drie jaar later trad ze namens de VVD toe tot de gemeenteraad van de stad waar ze in het tweede oorlogsjaar werd geboren: Rotterdam. Weer een jaar later kwam ze in de Tweede Kamer, als jongste Kamerlid tot dan toe. Daarna houdt het rijtje met primeurs niet op.

Neelie, wier vader transport-ondernemer was, werd in 1982 de eerste vrouwelijke minister op Verkeer en Waterstaat. Daarna Nederlandse Eurocommissaris – de enige vrouwelijke tot nu toe. We zijn haar nog steeds dankbaar dat ze dataroaming in Europa heeft afgeschaft als Eurocommissaris Digitale Agenda.

Maar achter dat label ‘de eerste vrouwelijke’ gaat veel strijd schuil. Ze moest tot twee keer toe een droom opgeven en mannelijke collega’s zeiden dat ze beter in de keuken kon werken. Ernst-Jan vraagt wat dat met haar deed en hoe ze ermee omging.

Dit is het verhaal over de jonge jaren van de grande dame van de Nederlandse politiek met bloed, zweet en nadrukkelijk géén tranen.

👉 Vind alle artikelen waaruit wordt geciteerd op jongejaren.nl. Daar vind je ook het transcript van dit interview.

💌 Schrijf je in voor de nieuwsbrief van Jonge Jaren en ontvang iedere week een seintje met de nieuwe aflevering.